Gheorghe Hagi (Săcele, 5 februari 1965) is een voormalig profvoetballer uit Roemenië die doorgaans als middenvelder speelde. Gedurende zijn loopbaan verwierf hij de bijnaam De Maradona van de Karpaten. Hij werd in eigen land zes keer uitgeroepen tot 's lands beste voetballer. Hagi maakte ook naam met de hoeveelheid gele kaarten die hij verzamelde. Hij kreeg deze bijna altijd voor aanmerkingen op de leiding. Zijn afscheid als international viel gezien zijn kaartenreputatie karakteristiek te noemen: Hagi kreeg rood in de door zijn Roemenië op zaterdag 24 juni 2000 verloren EK-kwartfinale tegen Italië. Pelé nam Hagi op in zijn in maart 2004 opgestelde Lijst FIFA 100 beste spelers. Het Gheorghe Hagi Stadion in Constanța is naar hem vernoemd.

Yashin (Rusland)

Lev Ivanovich Yashin (Russian: Лев Ива́нович Я́шин, 22 October 1929 – 20 March 1990), nicknamed the "Black Spider" or the "Black Panther",^[2][3]was a Soviet professional footballer, considered by many as the greatest goalkeeper in the history of the sport.^[4] He was known for his athleticism, positioning, stature, bravery, imposing presence in goal, and acrobatic reflex saves.^[5][6][7][8] He was also deputy chairman of the Football Federation of the Soviet Union.

Yashin earned status for revolutionising the goalkeeping position by imposing his authority on the entire defence.^[5][6][9] A vocal presence in goal, he shouted orders at his defenders, came off his line to intercept crosses and also ran out to meet onrushing attackers, done at a time when goalkeepers spent the 90 minutes standing in the goal waiting to be called into action.^[5][9][10] His performances made an indelible impression on a global audience at the 1958 World Cup, the first to be broadcast internationally. He dressed head to toe in apparent black (in truth very dark blue),^[3]thus earning his nickname the 'Black Spider', which enhanced his popularity.^[5][9]

Yashin appeared in four World Cups from 1958 to 1970, and in 2002 was chosen on the FIFA Dream Team of the history of World Cups. In 1994, he was chosen for the FIFA World Cup All-Time Team, and in 1998 was chosen as a member of the World Team of the 20th Century. According to FIFA, Yashin saved over 150 penalty kicks in professional football – more than any other goalkeeper.^[11] He also kept over 270 clean sheets in his career, winning a gold medal at the 1956 Olympic football tournament, and the 1960 European Championships.^[12] In 1963, Yashin received the Ballon d'Or, the only goalkeeper ever to receive the award.^[5] He was voted the best goalkeeper of the 20th century by the IFFHS.^[13]

^{giggs (wales)}

Ryan Joseph Giggs (Cardiff, 29 november 1973) is een Welsh voormalig voetballer. Hij stroomde in 1990 door vanuit de jeugd van Manchester United en bleef daarvoor tot het einde van zijn spelerscarrière in 2014 actief. Waar hij in de jaren 90 vooral als linksbuiten speelde, speelde hij in zijn laatste jaren voornamelijk als spelmaker centraal op het middenveld. Zijn bijnaam luidt The Welsh Wizard.^[1]

Nadat Giggs stopte als voetballer, werd hij in 2014 bij Manchester United assistent-trainer van de dan net aangestelde coach Louis van Gaal. De Football Association Wales stelde hem in 2018 aan als bondscoach van het Welsh voetbalelftal.^[2]

larsson

Henrik 'Henke' Edward Larsson (Helsingborg, 20 september 1971) is een Zweeds voetbaltrainer en voormalig profvoetballer en floorballer. Via zijn vader heeft hij een Kaapverdische achtergrond. Larsson speelde van 1989 tot en met 2008 voor achtereenvolgens Högaborgs BK, Helsingborgs IF, Feyenoord, Celtic, FC Barcelona opnieuw Helsingborgs, en Manchester United en wederom Helsingborgs. Daarnaast was hij van 1993 tot en met 2009 actief voor het Zweeds voetbalelftal, waarvoor hij 106 keer uitkwam en 37 keer scoorde.

michael laudrup

Michael Laudrup (Frederiksberg, 15 juni 1964) is een Deens voetbalcoach en voormalig voetballer. Hij was in de jaren '80en jaren '90 van de twintigste eeuw profvoetballer bij onder andere Juventus, FC Barcelona, Real Madrid en Ajax. Laudrup werd twee keer verkozen tot Deens voetballer van het jaar. Michael is de broer van Brian Laudrup.

hidetoshi nakata

Hidetoshi Nakata (中田 英寿, Nakata Hidetoshi ; Kofu, 22 januari 1977) is een Japans voormalig profvoetballer. Hij wordt in eigen land beschouwd als één van de beste, zo niet de beste, Japanse voetballer aller tijden. Nakata speelde als middenvelder voor onder meer AS Roma, Parma FC en ACF Fiorentina. Hij werd in 1997 en 1998 uitgeroepen tot Aziatisch Voetballer van het Jaar en vermeld op de Lijst FIFA 100 beste spelers. Vanwege zijn voetbalkwaliteiten en opmerkelijke kapsels kreeg hij de bijnaam De Beckham van Azië naar de Engelse voetballer David Beckham.

Andriy Mykolayovych Shevchenko (Ukrainian: Андрій Миколайович Шевченко, pronounced [ɑndˈrij mɪkoˈlɑjovɪtʃ ʃɛwˈtʃɛnko]; born 29 September 1976) is a Ukrainian politician, football manager and former professional footballer who played for Dynamo Kyiv, Milan, Chelsea and the Ukraine national team as a striker. From February to July 2016, he was an assistant coach of the Ukraine national team, at the time led by Mykhailo Fomenko. On 15 July 2016, shortly after the nation's elimination from UEFA Euro 2016, Shevchenko was appointed Ukraine's head coach.

Shevchenko is ranked as the fifth top goalscorer in all European competitions with 67 goals. With a tally of 175 goals scored for Milan, Shevchenko is the second most prolific player in the history of the club, and is also the all-time top scorer of the Derby della Madonnina (the derby between Milan and their local rivals Internazionale) with 14 goals. Furthermore, he is the all-time top scorer for the Ukrainian national team with 48 goals.

Shevchenko's career has been highlighted by many awards, the most prestigious of which was the Ballon d'Or in 2004 (becoming the third Ukrainian, after Oleh Blokhin and Igor Belanov, to receive it). He won the UEFA Champions League in 2003 with Milan, and he has also won various league and cup titles in Ukraine, Italy and England. He was also an UEFA Champions League runner-up in 2005 and 2008. He was named in the FIFA World XI for 2005.

In his illustrious international career, the striker led Ukraine as captain to the quarter-finals in their first ever FIFA World Cup appearance in 2006, and also took part at UEFA Euro 2012.

On 28 July 2012, Shevchenko announced that he was quitting football for politics.^[6] He was standing for election to the Ukrainian Parliament in the October 2012 Ukrainian parliamentary election,^[7] but his party failed to win parliamentary representation.^[8][9]6

^litmanen

Jari Olavi Litmanen (uitspraak: lit-man-en; Lahti, 20 februari 1971) is een Fins voormalig profvoetballer die tot 2011 onder contract stond bij HJK Helsinki.

De aanvallende middenvelder wordt over het algemeen erkend als de beste Finse voetballer aller tijden.^[1] Hij is recordinternational van het Fins voetbalelftal en ook recordhouder wat betreft het aantal doelpunten. Zijn interlandloopbaan strekte zich uit van 1989 tot 2010, waarmee hij de enige mannelijke international is die actief was in vier verschillende decennia.^[2] In 2003 werd hij door de Finse voetbalbond verkozen tot beste Finse voetballer van de afgelopen vijftig jaar tijdens de UEFA Jubilee Awards.^[3] In het compendium of "Greatest Ever Footballers"van de Association of Football Statisticians eindigde hij op de 53e positie.^[4] Bovendien werd hij meerdere malen opgenomen in de shortlist voor de uitverkiezing van de Europees voetballer van het jaar. In 1994 eindigde hij op de achtste plaats en in 1995 op de derde plaats.^[5][6]

Litmanen was midden jaren 90 vooral succesvol als nummer 10 bij Ajax waarmee hij onder andere vier landstitels, drie nationale bekers, de Champions League, de Europese Super Cup en de wereldbeker won. Hij groeide daarbij uit tot een van de beste spelers van Europa en werd met name geroemd vanwege zijn techniek, overzicht en tactisch inzicht.^[7][8] Al het succes had echter ook een keerzijde. Vanaf 1995 kreeg Litmanen steeds vaker last van blessures, met name aan zijn knieën, rug en enkels. Dit is hem de rest van zijn carrière blijven achtervolgen en heeft ervoor gezorgd dat hij sinds zijn vertrek bij Ajax in 1999, nergens meer langdurig op een basisplaats kon rekenen.^[9]

Luis hernandéz